Steirisch g`redt - Gottlieber-Lyrik

Inge Gottlieber-Kladosek
Direkt zum Seiteninhalt
 
Beim Zauhnorzt
 
Da Zauhnorzt kummt mit schnöllem Schritt
und sogt sodaunn: "Da Nächste, bitt`!"
Kla und leise, jo gor mit Furcht,
möldet si do da  Egon Lurcht.

Den Dokta hot er no net  kaunnt,
drum gibt erst amol die Haund.
Der druckt iahm des Wüllens wieda,
in den großen Sessl nieda.

"Herr Dokta, hurchens bitte zua",
sogt jetzt da Lurcht und gibt ka Ruah.
Do mahnend sogt da Orzt "Sans stüll!",
wal er schu liaber bohren wüll.

"Herr Dokta", faungt da Lurcht no aun,
kummt wieda net zum Redn draun.
"Nix jammern!" sogt da Dokta aus,
"jetzt mochens glei den Mund weit auf!"

Doch eh sich Lurcht versehn kau,
faungt jetzt da Orzt zum Bohrn au.
Drei Zähn, de mocht er kräftig auf,
erst später setzt er kurz mol aus.
 
"Herr Dokta,  ober es wor schwar!" -
schu bohrt der Orzt die nächstn Zwa.
Noch fünfe gibt er daunn a Ruah,
pickt iahm de Zähn a wieda zua.

"Des wors Herr Lurcht, na wor des schlimm?
Fünf Zahndl worn des immerhin.
Ohne jammern, gor ohne plogn,
Herr Lurcht, wos wullten sie mir sogn?"

"Herr Dokta, i bin heit kemman,
wal links hintn tuats ma brennan.
Wullt nur sogn, war leichta gaungan,
hätt ma d`Zähn kurz ausa gnaumman!"
 
Des mit de Zähn

Des mit de Zähn, des is a Gfreit,
oft druckns, brennens, passens net.
So rert die Oma schu seit Togn,
des Jammern, fost net zum datrogn,
es Beißn geht so hort und schlecht,
de Zehn des sitztn net so recht.
Die Tante mant, des darf`s net gebn,
do muaßt  amol zum Zaunorzt gehen,
do kummt da Opa und er zischt,
du host jo meine Zähn dawischt.

© 2020
Zurück zum Seiteninhalt